الف – مسطح بودن زمین گلخانه

زمین مورد نظر برای احداث گلخانه باید مسطح باشد. احداث گلخانه در زمین شیب دار سبب بروز مشکلاتی در احداث و نگهداری گلخانه و نیز عدم کنترل مناسب عوامل محیطی آن خواهد شد؛ مثلا احداث گلخانه در زمینی صاف، ولی شیب دار باعث می شود که گرما در قسمتی از گلخانه، که در ارتفاع بالاتری قرار دارد، متمرکز گردد و هوای سرد در قسمتی که در ارتفاع پائین تر قرار دارد، جمع شود و بدین ترتیب شیب حرارتی در داخل گلخانه ایجاد می شود.

ب- داشتن زهکش مناسب

زمینی که گلخانه در آن احداث می شود باید از زهکشی مناسب برخوردار باشد؛ به خصوص در گلخانه هایی که کشت محصول بر روی بستر خاک گلخانه انجام می شود. بالا بودن سطح آب زیرزمینی و خیس بودن خاک به علت نداشتن زهکش مناسب، باعث رشد ضعیف ريشه، سطحی شدن ریشه ها، کاهش جذب مواد غذایی، کندی رشد گیاه و افزایش برخی بیماری های قارچی مانند بوته میری (پی تیوم) در سبزی های گلخانه ای می شود. در این زمینه می توان به گلخانه های شهر بندرانزلی اشاره کرد که در بعضی مناطق سطح آب زیرزمینی فقط ۳۰ سانتیمتر پائین تر از سطح خاک است و حتی در برخی موارد به علت بارندگی، سطح خاک گلخانه خیس می شود. احداث گلخانه در این نوع زمین ها توصیه نمی شود و شاید بتوان یکی از مهم ترین دلایل عدم موفقیت گلخانه های سبزی و صیفی و موز در این مناطق را نداشتن زهکش مناسب در گلخانه ها دانست. از جمله راهکارهای رفع این مشکل، خاکریزی کف گلخانه به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر و بیشتر، یا کشت گیاهان در داخل گلدان متناسب با حجم ریشه گیاه (گلدان با حجم ۱۰-۱۵ لیتر برای پرورش گوجه فرنگی گلخانه ای) است. در این حالت، نبودن زهکش در گلخانه تأثیری بر روی رشد ریشه گیاه نخواهد داشت.

ج- داشتن آب با کیفیت و کمیت مناسب

منبع آب مورد استفاده و کمیت و کیفیت آن، از اهمیت زیادی در انتخاب محل احداث گلخانه برخوردار است و عدم توجه به این موضوع ممکن است در آینده سبب بروز مشکلات متعددی گردد. آب مورد نیاز گلخانه می تواند از چاه، آب شهری، رودخانه و چشمه تأمین شود. آب چشمه و رودخانه معمولا آلوده به عوامل بیماری زا هستند و ممکن است نیاز به ضدعفونی با کلر داشته باشند. آب شهر نیز گران بوده و ممکن است حاوی فلوراید و کلر باشد؛ بنابراین آب چاه بهترین گزینه خواهد بود. اما قبل از احداث گلخانه، کیفیت آب زمین انتخاب شده باید آزمایش شود و در صورت نداشتن مشکل خاص، اقدام به احداث گلخانه نمود. برای درک بهتر می توان به گلخانه منطقه خمام در شهر رشت، اشاره کرد؛ آب مورد استفاده در این گلخانه، حاوی مقدار زیادی آهن نامحلول است که پس از مدتی در اثر آب پاشی بر روی شاخ و برگ گیاهان آپارتمانی، به علت رسوب آهن نامحلول بر روی سطح برگها، رنگ آنها شبیه به آهن زنگ زده شده و از بازار پسندی این محصول به شدت کاسته می شود. در صورتی که آزمایش آب قبل از احداث گلخانه انجام می شد، از احداث گلخانه در این زمین خودداری، یا راهکار دیگری قبل از بروز مشکل ارائه می شد.

د- وجود امکانات اولیه زیربنایی

امکانات زیربنایی از قبیل راه، برق و در صورت امکان گاز و تلفن باید در محل مورد نظر برای احداث گلخانه وجود داشته باشد. نوع سوخت مورد استفاده برای گلخانه، نقش مهمی در میزان هزینه و احتمال خطر سرمازدگی دارد. گلخانه هایی که از لوله های گاز دورند مجبور به استفاده از سایر منابع انرژی (گازوئیل یا نفت) به جای گاز هستند که هم گران تر از گاز است و هم سبب افزایش آلودگی های زیست محیطی می شوند. در حالی که گاز به عنوان ارزان ترین و پاک ترین منبع انرژی به شمار می رود. در مناطق سردسیر مانند شهرکرد، استفاده از گازوئیل هزینه بیشتری را بر گلخانه دار تحمیل می کند و حتی در برخی از شب ها به علت سرمای شدید، احتمال یخ زدن مخزن گازوئیل نیز وجود دارد که سبب سرمازدگی گلخانه و ایجاد خسارت جبران ناپذیر بر گلخانه می شود. افزودن بلورهای نفتالین به مخزن گازوئیل موجب کاهش نقطه انجماد آن می گردد. در زمستان سال ۱۳۸۳، تعدادی از گلخانه های استان چهارمحال و بختیاری به علت یخ زدن گازوئیل و خاموشی سیستم گرمایی، دچار خسارت شدید شدند.
وجود ژنراتور برق اضطراری برای گلخانه ها ضروری است تا قطع برق، به خصوص در فصل زمستان، سبب خاموش شدن سیستم گرمایی گلخانه نگردد.

ه- نزدیکی به شهر و مراکز فروش

بهتر است گلخانه در زمین های کشاورزی احداث شود، که امکان دسترسی به شهر برای تأمین تجهیزات، نهاده ها و وسایل مورد نیاز گلخانه و نیز فروش محصول با هزینه کمتر فراهم باشد( البته قیمت زمین نیز باید در نظر گرفته شود).

جهت گلخانه

در تعیین جهت احداث گلخانه، دو عامل نور و شدت باد منطقه باید مورد توجه قرار گیرد؛ اگر منطقه بادخيز نباشد، جهت گلخانه از نظر کاهش سایه اندازی و برخورداری از حداکثر شدت نور خورشید، حائز اهمیت است؛ زیرا اسکلت گلخانه سایه ای را بر روی گیاهان داخل گلخانه ایجاد می کند که اندازه سایه ها به زاویه تابش نور خورشید و فصل سال بستگی دارد.
گلخانه های تک واحدی در عرضهای پائین تر از ۴۰ درجه، در جهت شمالی – جنوبی و در عرض های بالاتر از ۴۰ درجه، در جهت شرقی- غربی احداث می شوند، زیرا در این جهت ها، زاویه تابش نور خورشید و میزان انتقال نور به داخل گلخانه بیشتر است، با احداث گلخانه در جهت مناسب، می توان در فصل زمستان (که شدت نور از اهمیت بیشتری برخوردار است)، درصد انتقال نور به داخل گلخانه را افزایش داد. گلخانه های به هم پیوسته در تمام عرض های جغرافیایی، در جهت شمالی- جنوبی احداث می شوند تا بتوانند اثر سایه را در قسمت شمالی گلخانه کاهش دهند.
تأثیر تعيين جهت مناسب گلخانه با توجه به عرض جغرافیایی منطقه، بر کاهش سایه اندازی و برخورداری از حداکثر نور، در جدول ۲ نشان داده شده است.
جدول 2: مقایسه درصد انتقال نور در در گلخانه ( واقع در عرض 50درجه شمالی)در جهات مختلف در اواسط زمستان و تابستان
اگر منطقه بادخیز باشد، جهت باد غالب در تعیین جهت گلخانه اهمیت بیشتری دارد؛ زیرا وزش باد شدید در منطقه و احداث گلخانه در جهت نامناسب، می تواند سبب بروز خسارات مکانیکی جبران ناپذیری به اسکلت گلخانه گردد. همچنین باد در زمستان، موجب افزایش اتلاف گرمای گلخانه شده و در تابستان، خنک کردن گلخانه را تحت تأثیر قرار میدهد. لذا در این مناطق گلخانه ها به نحوی احداث می شوند که جهت گلخانه در جهت باد غالب منطقه باشد( دیواره انتهایی گلخانه رو به باد باشد) تا باد از روی گلخانه به راحتی عبور کند؛ به عبارت دیگر ، امتداد گلخانه در امتداد باد غالب باشد؛ در این حالت، کمبود نور احتمالی را می توان با روشن نمودن چند لامپ فلورسنت جبران نمود؛ مثلا در مناطق جنوب شرقی ایران (سیستان و بلوچستان و کرمان)، که شدت نور زیاد است ولی بادهای شدید می وزد، گلخانه باید در جهت باد احداث شود.

جهت گلخانه وسط تابستان وسط زمستان
شمالی-جنوبی 0/64 0/48
شرقی-غربی 0/66 0/78

پلاستیک کشی

لایه های پلاستیک باید محکم روی سازه کشیده و چفت شوند تا در برابر وزش باد صدمه نبینند. پلاستیک کشی باید با سرعت انجام شود؛ زیرا ممکن است شرایط آب و هوایی به نحوی تغییر کند که برای پلاستیک کشی مناسب نباشد. در گلخانه های با پوشش پلی اتیلنی، جنس پلاستیک باید نرم و یک تکه باشد تا از نفوذ آب و سرما به داخل گلخانه جلوگیری نماید؛ چون پلاستیک در اثر سرما منقبض و کشیده و در اثر گرما، منبسط و شل می شود. در هنگام پلاستیک کشی در روزهای سرد، باید آن را محکم کشید و در روزهای گرم، با دمای ۲۷ درجه سانتیگراد، باید به اندازه ۵-۸ سانتیمتر در یک طرف، از سرتاسر طول گلخانه (با عرض ۱/ ۶ متر)، پلاستیک را آزاد گذاشت (کمتر کشیده شود) تا در هوای سرد (در اثر انقباض) پاره نشود؛ اگر در هوای گرم، پلاستیک محکم کشیده شود، در هوای سرد زمستان، پوشش پلاستیکی در نقطه اتصال به گیره ها پاره خواهد شد و در صورتی که در هوای سرد، پلاستیک محکم کشیده نشود، سبب شل شدن بیش از حد پلاستیک در هوای گرم می شود.
اگر عرض پلاستیک کوچکتر از طول قوس گلخانه باشد، نمی توان پلاستیک را به صورت طولی و یک تکه برروی گلخانه نصب کرد؛ در این صورت پلاستیک کشی به صورت عرضی و تكه تکه انجام می شود؛ مثلا گلخانه ای که طول آن ۵۴ متر و طول قوس آن گلخانه ۱۴ متر است و پلاستیک مورد استفاده با عرض ۸ متر باشد. پلاستیک کشی به صورت عرضی صورت می گیرد و این گلخانه نیاز به ۸ قلعه پلاستیک با عرض ۸ متر دارد که هر تكه با تكه قبلی یک متر همپوشانی دارد؛ در این حالت باید کاملا دقت نمود تا پلاستیک ها محکم بر روی اسکلت گلخانه نصب شوند و در محل همپوشانی پلاستیک ها بر روی یکدیگر، هیچ فاصله یا شکافی وجود نداشته باشد؛ زیرا باعث اتلاف گرما و یا پاره شدن پلاستیک در اثر وزش باد می گردد.
معمولا برای سفت کردن پلاستیک از یک اهرم استفاده می شود؛ در زمانی که باد شدیدی می وزد، استفاده از این اهرم برای کشیدن پلاستیک و جلوگیری از پاره شدن آن بسیار مفید است. در صورتی که پلاستیک به طور مناسب و صحیح نصب شده باشد، دیگر نیازی به استفاده از تسمه های لاستیکی برای محکم نگه داشتن پلاستیک به اسکلت گلخانه نخواهد بود.
توصیه می شود به جای استفاده از پلی اتیلن برای دهانه ابتدایی و انتهایی گلخانه، از ورقه های پلاستیکی سخت، مانند پلی کربنات استفاده شود، چون مقاومت آنها در برابر باد بیشتر است.

استفاده از پرده های محافظ حرارتی

پرده هایی از جنس پلاستیک های مختلف وجود دارد که متحرک اند و هر شب در ارتفاع ۲-۳ متری یا بیشتر (با توجه به ارتفاع گلخانه و نوع گیاه) نصب می شود که سبب کاهش اتلاف گرما و کم شدن حجم گلخانه می گردد. این روش بیشتر برای گلخانه های بزرگ و به هم پیوسته مورد استفاده قرار می گیرد؛ زمانی که این پرده ها در روز باز هستند، نور خورشید تقریبا بدون کاهش به داخل گلخانه وارد می شود. از مزایای این روش، گرم تر شدن گلخانه و جلوگیری از اختلاف شدید دمای شب و روز و همچنین جلوگیری از تشکیل قطرات آب بر روی سطح پلاستیک است. در برخی از گلخانه های سنتی نیز یک لایه پلاستیک پلی اتیلن در ارتفاع ۲-۳ متری نصب و یا پوشش دومی به صورت موازی با پوشش سقف گلخانه تعبیه می شود؛ هر چند این لایه مانع از میعان بخار آب و ریزش آن بر روی سطح گیاهان می شود، ولی در صورتی که این پرده به صورت صحیح نصب نشود، به دلیل تشکیل قطرات آب بر روی لایه خارجی و ریزش آن بر روی پرده محافظ حرارتی، سبب تشکیل کیسه های آب بر روی این پرده خواهد شد. پرده های حرارتی ممکن است به یکی از روش های زیر نصب شوند:

الف – به صورت موازی با سقف گلخانه از ستونی به ستون دیگر؛

ب – به صورت افقی در ارتفاع ناودان و متحرک بین ستونها؛

ج- به صورت افقی در ارتفاع ناودان و متحرک بین ناودان ها؛

د- به صورت افقی در ارتفاع ناودان و متحرک به سمت پی گلخانه.

پرده های حرارتی باید کاملا سفت و کشیده نصب شوند، زیرا پرده های شل در حفظ انرژی گرمایی گلخانه کارایی چندانی ندارند؛ کناره های پرده نباید باز و به سمت پایین آویزان باشد، چون امکان پائین آمدن هوای سرد سقف از طریق کناره های باز پرده وجود دارد؛ ضمنا کناره های پرده باید به داخل ناودان های خاصی هدایت شوند و در زمان بسته شدن، پرده ها کاملا با یکدیگر همپوشانی داشته باشند.

بستن کلیه منافذ و درزها

یکی از روش های مهم اتلاف گرما، خروج آن از طریق درزها و شکاف ها است؛ بنابراین باید کلیه منافذ، دریچه ها و پنجره ها بسته شود. باز و بسته شدن مکرر در های ورودی نیز سبب هدر رفتن گرما می گردد؛ لذا توصیه می شود که جلوی در ورودی، اتاقکی احداث شود تا در ورودی گلخانه مستقیما به فضای بیرون گلخانه باز نشود. این عمل علاوه بر کاهش اتلاف گرما، تا حدودی نیز از ورود حشرات جلوگیری می نماید. در محل نصب پنکه ها نیز، مقداری از گرما خارج می گردد؛ بنابراین پنکه ها حتما باید کرکره دار باشند تا در زمانی که خاموش هستند از خروج گرما جلوگیری شود. پنجره ها، سقف و دیواره های جانبی نیز باید به طور کامل درزگیری شوند.

خنک کردن گلخانه در تابستان

معمولا در طول فصل گرم سال و در طول روز، دمای داخل گلخانه بسیار بیشتر از دمای مطلوب گیاهان و برای آنها مضر است؛ حتی اگر هواکش ها نیز باز باشند، هوای داخل گلخانه ۱۱ درجه سانتیگراد بیشتر از محیط بیرون گلخانه است. آثار زیان بار دمای بالا به اشکال مختلفی، از جمله کاهش اندازه گل، تأخیر گلدهی و مرگ جوانه بروز می کند. مقاومت گیاهان به گرما خیلی کمتر از مقاومت آنها به سرما است. در مواردی نیز در فصل زمستان، با آنکه هوای بیرون سرد است، به علت تابش نور خورشید، دمای داخل گلخانه به بالاتر از حد مطلوب گیاه می رسد. خنک کردن گلخانه بسیار سخت تر و پرهزینه تر از گرم کردن آن است.

روش های مختلفی برای کاهش گرمای گلخانه در تابستان وجود دارد که می توان به سایه دادن، تهویه طبیعی (باز کردن پنجره های سقفی و جانبی) و استفاده از خنک کننده های تبخیری پنکه – پوشال و مه پاش اشاره کرد.

سایه دادن

تابش مستقیم نور خورشید به گلخانه، حتي اگر پنجره های تهویه نیز باز باشند، سبب گرم شدن بیش از حد گلخانه می گردد. سایه دادن را می توان با استفاده از پرده های ساران نیز انجام داد. این پرده ها قادرند با کم کردن شدت نور، تا حدودی سبب کاهش گرمای گلخانه شوند؛ پرده های ساران در داخل گلخانه و در ارتفاع ۲-۳ متری نصب می شوند و اگر بر روی سطح خارجی گلخانه قرار گیرند، تأثیر آنها در کاهش گرمای گلخانه بیشتر از قرار دادن آنها در داخل گلخانه است.

پارچه ساران نام تجارتی یک نوع توری پلاستیکی است که برای سایه دادن گلخانه به کار می رود. این پارچه سبک بوده، در رنگ های سبز و سیاه وجود دارد و قادر است شدت نور گلخانه را ۳۰ ۔ ۹۴ درصد کاهش دهد. معمولا پارچه ای که ۴۷-۵۰ درصد سایه ایجاد می کند برای کاهش دمای گلخانه توصیه می شود. پارچه هایی که تا ۹۴ درصد، شدت نور را کاهش می دهند برای تاریک سازی (کاهش طول روز) در گیاهان حساس به مدت روشنایی روزانه (فتوپریود) برای تنظیم زمان گل دهی به کار می روند.

در شرکت های داخلی نیز، پارچه های ساران در دو نوع Gs50 با کاهش ۵۰ درصدی شدت نور و Gs35 با کاهش ۳۵ درصدی شدت نور و در ابعاد ۱*۳۰ متر تولید می شوند.

روش ساده دیگر برای سایه دادن و کاهش شدت نور داخل گلخانه، رنگ آمیزی پوشش گلخانه است؛ برای این منظور از رنگ های پلاستیکی به نسبت یک قسمت رنگ و پنج قسمت آب استفاده می شود؛ در مواردی نیز پودر میل ساختمانی و آب را مخلوط می کنند و به کار می برند؛ در مناطقی هم که بارندگی زیاد است، مقداری چسب چوب به محلول فوق اضافه می کنند تا مانع از شسته شدن رنگ شود. از آب آهک نیز برای سایه دادن استفاده می شود. رنگهای روی پوشش گلخانه باید تا قبل از پاییز و کاهش شدت نور محیط، از روی پوشش شسته شوند.

تهویه طبیعی

کاهش دمای گلخانه بدون استفاده از خنک کننده های تبخیری، یکی از مهمترین اهداف انجام تهویه طبیعی است، در گلخانه ها معمولا دو نوع پنجره سقفی و جانبی تعبیه می شود. وقتی که هوای داخل گلخانه گرم می شود، گرما به سمت بالا رفته و در زیر سقف گلخانه تجمع می کند؛ با باز شدن پنجره های سقفی، هوای گرم با سرعت از آن خارج می شود و اگر پنجره های جانبی نیز باز شوند، جریان خروج هوا از پنجره سقفی افزایش می یابد. در بیشتر گلخانه های سنتی، که خنک کننده های تبخیری وجود ندارد، با باز کردن پنجره های سقفی و جانبی همراه با سایه دادن گلخانه، تا حد زیادی گرمای گلخانه را کاهش می دهند، اما این عمل سبب خنک شدن گلخانه و کاهش دمای داخل آن، به کمتر از دمای محیط بیرون گلخانه، نمی شود.

خنک کننده تبخیری پنکه و پوشال

سیستم پنکه و پوشال از جمله خنک کننده های تبخیری است که برای تابستان مناسب است. اساس کار این نوع خنک کننده به این صورت است که هنگام تبخیر آب، گرمای محیط جذب و سبب خنک شدن گلخانه می گردد.

با استفاده از سیستم پنکه و پوشال در روزهای گرم تابستان، می توان تا ۲۰-۳۰ درجه سانتیگراد دمای گلخانه را کاهش داد. این سیستم در مناطقی با رطوبت نسبی پائین، بهترین روش خنک کردن گلخانه است اما در مناطق مرطوب، مانند استان های شمالی کشور، قابل استفاده نیست؛ زیرا اثر خنک کنندگی این سیستم به علت اختلاف رطوبت نسبی کم هوای بیرون گلخانه با رطوبت نسبی هوای داخل پوشال (۱۰۰ درصد)، به شدت کاهش می یابد. هر چه اختلاف رطوبت نسبی بیرون گلخانه و پوشال بیشتر باشد، اثر خنک کنندگی آن نیز بیشتر است.