در موقع کشت توت فرنگی، خاک باید مرطوب باشد و بلافاصله بعد از کاشت توت فرنگی، مزرعه را آبیاری کرد. کاشت بوته ها در خاک خشک سبب از بین رفتن تعدادی از آنها می شود. هنگام کاشت بوته، تمام برگ های پیر بوته ها قطع و ریشه ها از هم جدا میگردد، سپس کاشت بوته انجام میگردد. اگر گیاهی با عمق کم کاشته شود، بوته به علت خشکی زیاد در اطراف ریشه صدمه می بیند. عمق کاشت نشاء توت فرنگی بایستی مناسب، نه خیلی عمیق و نه کم عمق باشد. معمولا بوته ها را به فاصله ۴۰ سانتی متر از یکدیگر در روی پشته ها می کارند و به طور تقریبی تراکم بوته در هکتار طبق روش بالا حدود ۳۱۲۵۰ بوته برآورده می شود.

کشت توت فرنگی در گلخانه

مطمئن ترین شیوه برای تولید خارج از فصل توت فرنگی، استفاده از پرورش توت فرنگی در گلخانه می باشد. توت فرنگی طبیعتا از میوه های نوبرانه و از اولین میوه هایی است که در بهار به بازار عرضه می شود. در حالت معمولی و در مناطق معتدل زمان برداشت میوه، در اواخر اردیبهشت ماه تا اوایل تیر است ولی امروزه با استفاده از فن آوری پرورش گلخانه ای می توان زمان رسیدن میوه را به فصول مختلف سال گسترش داد. به عبارت دیگر می توان با استفاده از وسائل و امکانات گلخانه ای ، اقدام به پیش رس کردن و تولید توت فرنگی خارج از فصل و حتی تولید چندین باره میوه در طول سال کرده، عرضه میوه توت فرنگی را تا مدت طولانی تری در طول سال ادامه داد. لازم به ذکر است که هزینه های اضافی پیش رس کردن توت فرنگی در گلخانه نهایتا با قیمت بیشتری که این محصول نوبرانه در بازار دارد، قابل جبران خواهد بود.

شرایط کشت توت فرنگی در گلخانه

تولید گلخانه ای توت فرنگی همراه با هزینه های احداث سازه های گلخانه بوده، نیاز به تخصص، دانش فنی و تجربه کافی برای پرورش توت فرنگی در گلخانه دارد. در شیوه پرورش گلخانه ای توت فرنگی، نشاء توت فرنگی را از اواسط تیرماه تا اوایل شهریور در خزانه کشت کرده، ۵ تا ۷ کیلوگرم در هر صد متر مربع از کودهای کامل ازت – فسفر- پتاس به نسبت ۱۷-۱۲-۱۲ به عنوان کود پایه به زمین خزانه میدهند. پس از تولید ریشه های قوی در نشا، بوته ها شروع به ایجاد ساقه های رونده می کنند. با سرد شدن هوا، بوته ها تحت تاثیر نور و درجه حرارت پائین قرار گرفته و جوانه های گل در آنها تشکیل می شود. در ماههای آبان و آذر بوته ها را به زمین اصلی در گلخانه منتقل کرده و در بستر اصلی کاشت به فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر کشت می کنند. در بستر اصلی گلخانه نیز مقدار ۳ تا ۵ کیلوگرم کود کامل شیمیایی در ۱۰۰ متر مربع به بستر داده می شود. درجه حرارت گلخانه در ابتدا بین ۸ تا ۱۲ درجه سانتی گراد تنظیم شده که با افزایش شدت نور، افزایش یافته و به ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی گراد می رسد. البته در این مرحله بسته به نوع رقم می توان درجه حرارت را به ۸ درجه سانتی گراد کاهش داد. بلافاصله پس از کاشت نشا در گلخانه، عملیات آبیاری بوته های توت فرنگی با دقت و به صورت کافی بایستی انجام گیرد. در آبیاری توت فرنگی گلخانه ای باید دقت شود که زمین به طور یکنواخت مرطوب شود و ترجیحا از آبیاری های تحت فشار خصوصا قطره ای استفاده نمود. به منظور جلوگیری از خطر پوسیدگی میوه در اثر رطوبت زیاد، باید عمليات تهویه گلخانه را به موقع انجام داد (گاها به وسیله حرارت خشک در زمستان رطوبت زیادی را کاهش می دهند.) برای انجام عملیات گرده افشانی و تلقیح بهتر گلهای توت فرنگی و تولید بهینه در گلخانه، می توان برای هر ۱۰۰۰ متر مربع سطح زیر کشت، یک کندوی زنبور عسل یا زنبور بامبل در گلخانه قرار داد.

سطح زیر کشت توت فرنگی در 10 استان کشور

(واحد: هکتار- تن- کیلوگرم در هکتار)

 

نام استان

 

سطح بارور میزان تولید عملکرد
آبی دیم

 

جمع

 

آبی دیم جمع آبی دیم
آذربایجان شرقی 8/3 8/3 190 190 50.000
لرستان
زنجان 14 14 1159.7 1159.7 82.996
چهارمحال و بختیاری 7/2 7/2 344 344 73.191
خراسان رضوی 3/4 3/4 278 278 64.642
قزوین 5/11 5/11 638 638 55.478
سمنان 1./ 1./ 2.5 2.5 25.000
سیستان و بلوچستان 1 1 20.9 20.9 20.077
کرمانشاه 1/2 1/2 122 122 58.095
مرکزی 7/12 7/12 952.5 952.5 75.000