خنک کردن گلخانه

خنک کردن گلخانه نیاز با دانش و مهارت کافی و همچنین بهینه کردن هزینه ها و سیستم تهویه گلخانه دارد. اثرات زیان اور درجه هوای بالا در داخل گلخانه ممکن است خساراتی جبران ناپذیر به بار بیاورد. به همین منظور خنک کردن گلخانه به روش صحیح و آشنایی با راهنمای خنک کردن گلخانه به طور علمی بسیار حائز اهمیت است.
مقابله با درجه حرارت بالا در داخل گلخانه بر کاهش مصرف انرژی و حذف زیادی آن متمرکز است. در صورت استفاده از سیستم گرمایش، انرژی ورودی مصنوعی (توسط سیستم گرمایش) با خاموش کردن آن متوقف می شود. در سیستم های حرارتی با اینرسی حرارتی کم (گرمایش هوا) واکنش فوری است، در حالی که در آنهایی که اینرسی حرارتی بالا دارند (گرمایش آب) تأخیر در واکنش وجود دارد. کاهش ورودی های طبیعی بر محدود کردن تابش خورشید، با استفاده از سایه ندازی در داخل یا خارج از گلخانه متمرکز است. افزایش تلفات انرژی به عنوان اولین گام با تهویه طبیعی (یا استاتیک) و اجباری (یا مکانیکی) به دست می آید. هر سیستم تهویه تنها می تواند دمای هوای داخلی را به مقدار هوای بیرونی کاهش دهد، درصورتی که هوای جایگزین شده رطوبت مشابه داشته باشد. این کاهش دمای هوای داخلی توسط تهویه در بسیاری از موارد برای رسیدن به سطح حرارتی قابل قبول در داخل گلخانه، در صورتی که دمای هوای بیرون بیش از حد نباشد، کافی است (یعنی تهویه، اثرات گلخانه ای را از بین می برد). اگر دمای داخل گلخانه نیاز به کاهش بیشتر داشته باشد، روش های سرمایش فعال، اغلب توسط تبخیر آب، باید استفاده شود. در شرایط عادی سرمایش هوا توسط روش های معمول (مدارهای خنک کننده) اقتصادی نیست. در سطح گیاه، اولین اقدام برای محدود کردن درجه حرارت بالا آبیاری مناسب است، به طوری که، گیاهان می توانند تعرق را به حداکثر رسانده و دمای خود را توسط جایگزینی هوا از طريق تهویه کاهش دهند.

عملکرد تهویه گلخانه

هوادهی، یا تهویه گلخانه، تبادل هوا بین گلخانه و فضای بیرونی است. این مبادله هوا از طریق منافذ گلخانه (دریچه ها و شکافها) انجام می شود. تجدید هوا امکان تخلیه گرمای بیش از حد و کاهش دمای هوا، تغییر رطوبت هوا (جایگزینی هوای داخل با محتوای بخار آب بالا به علت تعرق گیاه)، و تغییر ترکیب گازهای اتمسفر (به ویژه دی اکسید کربن) را فراهم می کند. اگر هوای خروجی از گلخانه خشک باشد، انرژی تخلیه شده به دلیل گرمای ویژه پایین هوای خشک (یک کیلوژول بر کیلوگرم بر درجه سانتی گراد در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد) بسیار محدود خواهد بود. اگر هوای خروجی مرطوب باشد، کاهش دما بسیار بالاتر خواهد بود، زیرا انرژی تخلیه شده با هوای مرطوب گلخانه بسیار بیشتر است (انرژی برای تبخیر یک کیلوگرم آب، یا گرمای نهان تبخیر آب۲۴۴۵ کیلوژول بر کیلوگرم). بنابراین، برای گلخانه های دارای سیستم سرمایش تفاوت رطوبت بین داخل و بیرون گلخانه مهم تر از تفاوت دما است. تبادل هوا بین داخل و خارج گلخانه از طریق نشت از راه شکاف ها و دریچه ها به دلیل اختلاف فشار بین داخل و خارج انجام می شود. باد و اختلاف در تراکم هوا بین داخل و خارج گلخانه این گرادیان فشار را تولید می کنند. تراکم هوا تحت تأثیر دما و به میزان کمتر تحت تأثیر ترکیب هوا (به ویژه رطوبت) قرار می گیرد. از آنجایی که که تهویه هوا شرایط هوای محصور را تحت تأثیر قرار میدهد، ضروری است که در” اثر گلخانه ای” آگاهی از جریان تهویه در مدیریت آب و هوای گلخانه مد نظر قرار گیرد.

عایق بندی گلخانه چگونه است؟

گلخانه یک سازه عایق بندی شده نیست و دارای تلفات نشتی جزئی یا عمده است. اهمیت تبادل ناشی از نشت به کیفیت سازه بستگی دارد و با سرعت باد متغیر است. هنگامی که شدت باد ضعیف است، اختلاف بین دمای داخلی و خارجی عامل اصلی موثر است. تلفات با افزایش سرعت باد افزایش می یابد. چگونگی عایق بندی گلخانه ممکن است با محاسبه ضریب تجدید هوا با کمک یک گاز ردیاب یا ایجاد اختلاف فشار بین داخل و خارج گلخانه (یعنی فشار پایین یا بالاتر در داخل گلخانه در مقایسه با خارج) اندازه گیری شود. همچنین، می تواند با استفاده از تعادل حرارتی اندازه گیری شود. مزایای یک گلخانه عایق بندی شده عبارتند از: 1)کاهش تلفات حرارتی (در نتیجه افزایش میزان ذخیره انرژی) و ۲) کاهش نشت دی اکسید کربن، در صورتی که تغلیظ کربن انجام می شود. معایب یک گلخانه که بیش از حد عایق بندی شده هستند، افزایش رطوبت هوا و افزایش خطر سمیت آلودگی یا استفاده از آفت کش ها است.

تهویه طبیعی

تهویه طبیعی امکان تجدید هوای گرم داخلی با هوای تازه خارج گلخانه را فراهم می کند. این عمل با استفاده از دریچه های دائمی یا موقت در سقف، در دیواره های کناری با دیواره های جلویی به دست می آید. این ارزان ترین و رایج ترین سیستم است. راندمان تهویه، که با میزان تهویه هوا (R) تعیین می شود، بستگی به شرایط آب و هوایی دارد: ۱) سرعت و جهت باد و ۲) تفاوت دما بین داخل و خارج گلخانه. این دو اثر، اثر باد و اثر حرارتی (شناوری)، باعث ایجاد اختلاف فشارهایی میشوند که هوا را از یک منطقه پرفشار به سمت منطقه کم فشار به حرکت درمی آورند (همرفت طبیعی). بازده تهویه همچنین به ویژگیهای منافذ (منطقه و موقعیت) و سایه انداز گیاه (ترتیب ردیف های گیاه در ارتباط با دریچه های جانبی) بستگی دارد.

اثر حرارتی

وجود گرادیان دمایی جریان همرفتی را افزایش می دهد، چون هوای گرم صعود کرده و هوای سرد نزول می کند. هنگامی که هیچ بادی وجود ندارد، میزان تبادل هوا به تفاوت دما بین داخل و بیرون گلخانه بستگی دارد. باز کردن سقف باعث تهویه می شود (اثر دودکش). کارایی تهویه سقفی بستگی به ارتفاع گلخانه دارد. با توجه به اثر دودکش، گلخانه های با ارتفاع بیشتر تهویه بهتری دارند، بنابراین، توصیه می شود که با حداقل ارتفاع سه متر ساخته شوند. اثر گرادیان دما در تهویه در شرایط با باد ضعیف، تابش زیاد و دریچه های محدود مهم است. در گلخانه های مدیترانه ای، اثر حرارتی (شناوری) در مورد تهویه اگر سرعت باد بیش از ۲-۱ متر بر ثانیه باشد اهمیت کمتری دارد، این مقادیر به طور معمول در مناطق ساحلی دریای مدیترانه در طول روزهای آفتابی فراتر می رود. با این حال، با استفاده از صفحات ضد حشره با تخلخل کم (شبکه)، تهویه با اثر شناوری می تواند اهمیت داشته باشد. بنابراین، در مناطقی که تراکم گلخانه ها بالا است و سازه ها بسیار نزدیک هستند، اثر باد بسیار محدود است.

اثر باد

در شرایط باد با سرعت کم (کمتر از ۲ متر بر ثانیه)، تهویه به طور عمده بستگی به اختلاف دما بین گلخانه و دمای بیرون دارد. با سرعت باد بیشتر از ۲ متر بر ثانیه، مبادلات حجم هوای گلخانه متناسب با سرعت خواهد بود و با ۱) تعداد دهانه های گلخانه (1978 , ۲) ابعاد دهانه ها (ضریب فشار دینامیک، و ۳) جهت باد، متغیر خواهد بود. فشاری که باد بر سازه گلخانه وارد می کند به فشار دینامیکی آن وابسته است، که به طور عمده، بسته به ارتفاع موثر گلخانه و سطح پوشش آن، تحت تأثیر قرار می گیرد. فشارهای ایجاد شده توسط باد در سمت در معرض باد (روبروی باد) مثبت و بر روی سقف و در طرف محافظت شده از باد (پشت به باد) منفی است. این توزیع فشار هنگام باز کردن دریچه ها تغییر می کند. دریچه هایی که در برابر باد باز می شوند، تهویه مناسب تری نسبت به دریچه هایی که به سمت پشت باد (سمت چپ) باز می شود دارند، به ویژه اگر از نوع لولایی باشند. هنگامی که باد شدت می یابد، دریچه سقفی که بایستی بیشتر باز باشد، مخالف جهت باد است، مکش ایجادشده توسط باد باعث خروج هوا از گلخانه می شود، در حالی که، باز کردن دریچه روبروی باد خطرساز است. اگر بادهای قوی وجود داشته باشند، باید همه دریچه های گلخانه بسته شوند تا از شکستن آنها جلوگیری شود. اگر دریچه های سقفی با دریچه ای جانبی تکمیل نشده باشند اثر باد بسیار کم است. امروزه تهویه می تواند خودکار باشد. لازم است شرایط با یک بادسنج (جریان سنج)، بادنما و سنسور باران کنترل شوند تا دریچه ها در صورت وقوع باد شدید (بسته به جهت باد) یا باران بسته شوند.

ویژگی های دریچه ها

دریچه ها می توانند توسط اندازه دهانه و موقعیت خود توصیف شوند. اندازه دهانه، در مورد دریچه های لولایی، بیشتر از دیچه های قاب شکل (سوراخ) است. در مورد دریچه های طولی در امتداد گلخانه، حداکثر بازشدن با زاویه ۶۰ درجه به دست می آید. شاخص سطح بازشدگی، که نسبت کل سطح بازشدگی دریچه های تهویه به سطح زمین گلخانه را به صورت درصد بیان میکند، امکان مقایسه گلخانه های مختلف را فراهم می کند. میزان مبادله هوا با نسبت اندازه بازشدگی افزایش می یابد. یک مقدار بهینه برای این نسبت وجود دارد که بازشدگی بیش از آن کارآمدی کمتری دارد. این مقدار بهینه در دریچه های بدون قابلیت کنترل، بین ۱۵ تا ۲۰ درصد برای گلخانه های تونلی (با دریچه هایی که در جای خوب قرارگرفته اند) و بین ۲۵ تا ۳۳ درصد برای گلخانه های چند بخشی می باشد. در عرضهای جغرافیایی متوسط، دریچه ها معمولا در امتداد گلخانه، ترجیحا در لبه ها، با شاخص سطح بازشدگی ۱۵ تا ۲۵ درصد در شرایط تابش زیاد قرار می گیرند. کارآمدترین سیستم های تهویه دارای دریچه در دو طرف لبه ها و دیواره ها هستند. هنگامی که دریچه ها محافظت می شوند، نسبت سطوح بازشدگی باید افزایش یابد. برای به حداکثر رساندن تهویه، ضروری است که آرایش دریچه ها به گونه ای باشد که جریان های همرفتی داخل گلخانه را با اختلاف فشار در دیواره ها که توسط باد ایجاد شده است را تکمیل کنند. تهويه جانبی در گلخانه های کوچک بسیار مهم است، که به طور مساوی یا حتی بیشتر از دریچه های سقفی به تبادل هوا کمک می کنند، اما در گلخانه های بزرگ (عرض بیش از ۳۵ متر) تهویه سقف غالب است. در تونل های تک یا دوتایی، مناسب ترین تهویه از ترکیب دریچه های واقع در لبه ها با دریچه های جانبی (با نسبت 5/1تا ۱) به دست می آید. اثر دودکش، با استفاده از دریچه های جانبی و سقفی، زمانی که سرعت باد کمتر از یک متر بر ثانیه باشد، مورد توجه است که تا سه برابر کارایی بیشتری نسبت به دریچه های تکی دارد. با وجود باد متوسط یا قوی، تهویه سقفی کافی است. در گلخانه های چند تونلی، دریچه های سقفی در هر دو طرف هر یک از تونل ها قرار می گیرند که بسته به جهت باد استفاده متناوب از آنها را تسهیل می کند:

1. بدون باد یا باد ضعیف: دریچه های هر دو طرف هر تونل باز می شوند.
2. باد متوسط: ترجیحا در فاز اول دریچه محافظت شده از باد (پشت به باد) برای سود بردن از اثر مکش باز می شوند. باز کردن دریچه های روبروی باد (رو به باد) تا زمانی که شرایط تهویه بالاتر نیاز باشد به تأخیر می افتد.
3. باد قوی: حتی دریچه روبروی باد کمتر باز می شود و اگر باد بسیار قوی باشد بسته میشوند. در مورد بادهای شدید، دریچه های هر دو طرف برای جلوگیری از شکستن بسته می شوند.

آنالیز دینامیک سیالات محاسباتی نشان میدهد که تهویه رو به باد کارآمدتر از تهویه پشت به باد، به ویژه در گلخانه های با عرض کلی کم است. بنابراین، سازه های گلخانه ای جدید باید دریچه های بزرگتری به سمت به بادهای غالب داشته باشند. در طرح های موجود، هوای بیرون پس از ورود می تواند بدون اختلاط با هوای داخل از گلخانه خارج شود. برای جلوگیری از این مشکل، استفاده از وسیله ای جهت منحرف کردن باد برای هدایت هوای ورودی به منطقه ای که محصول وجود دارد به شدت توصیه می شود. شبیه سازی CFD همچنین نشان داده است که شیب سقف گلخانه ها تأثیر قابل توجهی بر میزان تهویه دارد. بنابراین، در جنوب اسپانیا، گلخانه های سنتی با سقف افقی با گلخانه های متقارن یا نامتقارن با زاویه سقف نزدیک به ۳۰ درجه در حال جایگزینی هستند. افزایش تهویه با سقف هایی با زاویه بیش از ۳۰ درجه مشاهده نشده است. ترکیبی از دریچه های جانبی و سقفی کارآمدتر از استفاده از تنها یک نوع دریچه با میزان بازشدگی یکسان است. دریچه های سقفی واقع در لبه ها کارآمدتر از آنهایی هستند که در قسمت های پایین تر قرار دارند. دریچه های لولایی (یک طرفه) که روبروی باد قرار گرفته اند نسبت به دریچه های پشت به باد (در طرف محافظت شده از باد) کارآیی بیشتری دارند، میزان تبادل هوا را زمانی که باد از ۲ تا ۷ متر بر ثانیه باشد از ۳۵ تا ۶۰ درصد بهبود می دهد، درحالی که، در دریچه های جمع شونده میزان تبادل هوا، حداقل در گلخانه های چند تونله با شیب کم، به جهت باد بستگی ندارد. در هر مورد، مکان های خاصی از دریچه مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال، اگر بادهای منظم (نسیم های خشکی و یا دریایی در مناطق ساحلی) وجود داشته باشد، گلخانه ممکن است به صورتی قرار گیرد که بازشدگیهای دریچه های آن به سمت رو و پشت به باد، مانند گلخانه های مناطق ساحلی مدیترانه، باشد. در مناطق گرمسیری، تونل ها با توجه به طول کوتاه آنها، با قرارگیری در جهت بادهای تجاری و باز شدن دیواره های جلویی بهتر تهویه می شوند. در مواردی که دریچه های جانبی در دسترس هستند، باید برای اجتناب از جریان های بادهایی که خیلی سرد یا خیلی خشک هستند و مستقيما روی گیاهان تأثیر می گذارند، از باز کردن بیش از اندازه آنها خودداری کرد. برای محافظت ازآسیب های حشرات و عمدتا از بیماریهای ویروسی که توسط آنها انتقال می یابند، می توان هوا را از طریق صفحات با تخلخل ریز فیلتر نمود تا از ورود آنها جلوگیری شود. این صفحات، جریان هوا از طریق دریچه را کاهش می دهد، به ویژه موجب کاهش تهویه میشوند. بنابراین، نسبت سطح بازشدگی باید افزایش یابد یا دستگاه تصفیه با سطح بالاتر نسبت به خود دریچه نصب شود. ضریب تخلیه دریچه هایی که کاهش جریان هوا هنگام عبور از یک دریچه را اندازه گیری می کند در گلخانه های مدیترانه ای مورد مطالعه قرار گرفته اند، تغییرات در شرایط باد، نوع گلخانه، دریچه ها (شکل،محل، وجود یا عدم وجود صفحات) موجب ساده سازی بروز مشترک این اثرات تحت ضریب اثر باد جهانی می شود.

حركات هوا و گیاه

وجود گیاهان بر میزان تبادل هوا و جریان های همرفتی، بسته به تراکم پوشش گیاهی و ترتیب ردیف های محصول، تأثیر می گذارد. هنگامی که گیاهان در حال تعرق هستند، هوا را خنک و تراکم آن را تغییر می دهند. تهویه بالا با شاخص سطح برگ بیشتر از دو، گرادیان درجه حرارت را محدود می کند و اثر دودکش را تغییر می دهد. پوشش گیاهی صفحه ای به وجود می آورد که حرکات هوا را محدود می کند. بنابراین، ردیف های گیاه در جهت بادهای غالب، گردش هوا و تهویه را تسهیل می کند. در گلخانه های مرتفع که در آن یک فضای بزرگ هوا بین محصول و پوشش گلخانه وجود دارد، محصول تأثیر کمی در حرکات هوا، اگر موجب مسدود کردن دریچه های جانبی نشوند، خواهد داشت. هنگامی که گلخانه بسته است، باد همچنان بر حركات هوای داخل تأثیر می گذارد. در بالا، گردش موازی و در همان جهت باد بیرونی است، و از قسمت پایین جایی که هوا گرم میشود و رطوبت آن افزایش می یابد به سمت بالا برمی گردد. گرمترین نقطه در طرف در معرض باد قرار دارد.

محاسبه تهویه گلخانه ها

رایج ترین روش برای اندازه گیری تهویه طبیعی در گلخانه ها، استفاده از یک گاز ردیاب است که از گازی بی اثر و غیرفعال استفاده می کنند. این گاز (که معمولا اکسید نیتروژن است) در داخل گلخانه به صورت همگن توزیع شده و گردش آن در هوا در یک دوره زمانی در شرایط تهویه کمی سازی می شود. میزان تهویه مطابق با میزان زوال محتوای گاز ردیاب در هوا است. اخیرا استفاده از مدل ها مطالعه تهویه را تسهیل کرده است. تکنیک های تجسم جریان با استفاده از مدل های مقیاس با نتایج رضایت بخش و با هزینه کم مورد استفاده قرار می گیرند. مطالعات اخیر با مدلهای مقیاس در یک تونل باد امکان بررسی تهویه در گلخانه های جداگانه کم هزینه را فراهم آورده است.یکی دیگر از روش های مطالعه تهویه، استفاده از برنامه های شبیه سازی دینامیک سیال بنام (Dynamic Fluid Dynamic)CFD است. در سال های اخیر این ابزار در مطالعات تکنولوژی گلخانه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. چندین مدل برای مقایسه میزان تهویه با سطح بازشدگی دریچه ها مورد بررسی قرار گرفته اند. مدل های ساده تر، بسته به شرایط باد و تفاوت دما، روابط بین زاویه بازشدگی و میزان مبادله هوا را بررسی می کنند. به طور معمول، استفاده از آنها مستلزم سازگاری قبلی با شرایط محلی (ویژگیهای گلخانه، جهت گیری و غیره) است.

صفحات ضد حشره

صفحات ضد حشره از رشته های یکنواخت که صفحه را تشکیل میدهند ساخته شده است. نوع صفحات مورد استفاده در هر مورد به اندازه حشرات بستگی دارد. ممکن است برخی از انواع حشرات اندازه های مختلفی داشته باشند: مثلا بیو تایپ مگس سفید که در آلمریا یافت میشود، کوچک تر از نمونه آمریکایی آن است، که تنها ۲۴۰ میکرومتر است. طبقه بندی صفحات در مقیاس “مش”، تعداد رشته ها در هر اینچ در هر جهت را تعیین می کند، به این ترتیب، یک صفحه ۶۴ مش دارای ۶۴ نخ در هر اینچ (54/2 سانتی متر) در هر جهت عمود بر هم است. برای تعیین اندازه سوراخ، قطر نخها باید مشخص باشد. اصطلاح رایج مورد استفاده در اسپانیا برای تعیین صفحات به طور دقیق مشخص نیست، به طوری که، ویژگیهای دقیق آن را بیان نمی کند. به عنوان مثال، یک صفحه ۲۰*۱۰ نشان می دهد که ۲۰ رشته در هر سانتی متر در یک جهت و ۱۰ رشته در هر سانتی متر در جهت عمود قرار دارد، اما این ضخامت رشته ها را که معمولا حدود 27/0میلی متر است را نشان نمی دهد، اگرچه اغلب انواع مورد استفاده قطری بین 23/0 تا 29/0 میلی متر دارند.

تخلخل صفحات رابطه بین سطح منافذ و سطح کل صفحه (در واحد یا درصد) است. تخلخل به قطر رشته و تعداد نخها در هر واحد بستگی دارد و میزان کاهش تهویه زمانی که صفحه در داخل دریچه قرار می گیرد را تعیین می کند. هنگام پوشاندن یک دریچه با یک صفحه، سطح تهویه مناسب به منطقه بدون رشته ها (منطقه خالص منافذ صفحه) محدود می شود، که باید در هنگام محاسبه سطح مفید تهویه، آن را به عنوان تابعی از تخلخل صفحه جهت تصحیح در نظر گرفت. در برخی موارد، صفحاتی مورد استفاده قرار می گیرند که بزرگتر از کل سطح دریچه ای است که پوشش می دهند، بنابراین، منطقه عاری از صفحه (سطح منافذ خالص صفحه) برابر و یا بیشتر از سطح تهویه است. هنگامی که تهویه با کمک فن انجام میشود و صفحه نیز وجود دارد، ممکن است لازم باشد که عملکرد فن ها را افزایش داد. منافذ صفحه میل به کثیف شدن دارند و ممکن است به دلیل اندازه کوچک بسیار راحت مسدود شوند، بنابراین، باید برای اجتناب از کاهش تهویه به صورت دوره ای تمیز شوند. گرچه در گلخانه های مدیترانه ای، منطقه تهویه (سقف به همراه دریچه های جانبی) ۱۵ تا ۲۰ درصد از سطح گلخانه برای یک گیاه به خوبی توسعه یافته و آبیاری شده تعیین شده است، اما استفاده از صفحات ضدحشره در دریچه ها این مقدار را ناکافی می کند. صفحه ضد حشره قرارداده شده در دریچه های سقف باعث کاهش میزان تهویه به ترتیب به میزان ۲۰ و ۳۳ درصد برای نوع لولایی یا جمع شونده، برای صفحات با تخلخل ۳۹ درصد، در گلخانه های کم هزینه می شوند. صفحات، میزان تهویه را در حدود۴۰ درصد در مورد صفحات ضد شته و ۷۰ تا ۸۰ درصد در مورد صفحات ضد تریپس کاهش می دهد، اگرچه این کاهش اگر سرعت باد کم باشد می تواند بیشتر هم باشد.

غربال خانه ها

اخيرا، از صفحاتی به عنوان مواد روکش برای پوشش گلخانه ها استفاده می شود. این گلخانه ها به عنوان غربال خانه شناخته میشوند. در داخل آنها اثرات گلخانه ای رخ نمی دهد، و علاوه بر این که ورود حشرات به آنها با محدودیت مواجه است (بسته به اندازه منفذ شرایط نصب)، اثرات سایه اندازی و بادشکن در آنها غالب است. در واقع، آنها یک نوع از سایه خانه هستند. در غربال خانه ها، تهویه به طور دائم انجام میشود. آب باران از طریق صفحه به داخل آنها نفوذ می کند، که استفاده از آنها را در مناطقی که میانگین بارندگی زیاد است، محدود می کند. انواع پیچیده تر غربال خانه ها عبارت از گلخانه هایی است که دارای سقف قابل تعویض هستند، که در آن پوشش فیلم را می توان با پوشش صفحه جایگزین کرد و گلخانه هایی که دارای سقف کشویی هستند.

تهویه مکانیکی یا اجباری

برای تزریق یا استخراج هوا از گلخانه از فن های مارپیچی استفاده می شود که جریان های شدیدی را در فشار کم فراهم می کنند. این فن ها برای چرخش با سرعت کم ساخته شده اند، زیرا اگر سرعت آنها بالا باشد، بسیار پر سر و صدا هستند و برق زیادی مصرف کنند. از سرعت هوا که بیش از یک متر بر ثانیه باشد باید اجتناب شود (که ممکن است بر گياه تأثیر بگذارد). بنابراین، باید از فن های بزرگ استفاده کرد. آنها می توانند هوا را به داخل یا خارج از گلخانه با اختلاف فشار کمتر از ۳۰ پاسکال بدمند. گردش هوا معمولا افقی است. فاصله بین دو فن در یک دیواره باید کمتر از ۸ تا ۱۰ متر و فاصله بین فن ها و دریچه ها باید کمتر از ۳۰ تا ۴۰ متر باشد، و از وجود موانع در مسیر حرکت هوا در فاصله کمتر از 5/1 برابر قطر فن اجتناب شود. هنگامی که فن ها متوقف می شوند، دریچه ها باید به طور خودکار بسته شوند. ظرفیت کل جریان فن ها برای اطمینان از این که ۲۰ تا ۳۰ جایگزینی هوا در ساعت در پاییز و بهار و ۴۰ تا ۸۰ جایگزینی هوا در ساعت در تابستان باشد باید محاسبه شود. سیستم ناهمگونی خاصی را در دماهای داخل گلخانه ایجاد کرده و مصرف انرژی در طول تابستان بسیار زیاد خواهد بود. گلخانه هایی که در برابر حشرات نفوذناپذیر هستند نیاز به تهویه اجباری دارند. در این حالت، تهویه با مکش هوا از خارج، به منظور افزایش فشار هوا در داخل سازه نسبت به خارج آن، انجام می شود. ورودی هوا باید اجازه دسترسی حشرات به داخل را ندهد. بهتر است از چند فن کوچک به جای یک فن بزرگ به منظور ایجاد یکنواختی بهتر استفاده شود. برای گلخانه های پلاستیکی، قاعده عملی این است که حداکثر جریان هوا 2/1 تا ۳ مترمکعب در متر مربع سطح زمین گلخانه باشد. با هدف بهینه سازی مدیریت شرایط مختلف آب و هوایی، اگر فنها سرعت چرخش متغیر داشته باشند که بتوانند مقادیر مختلف جایگزینی هوا را ایجاد کنند و همچنین، مصرف انرژی را محدود کنند، بسیار مفید خواهد بود. کارایی یک سیستم تهویه مکانیکی حدودأ ۸۰ درصد است. در محاسبه تهویه، ارتفاع از سطح دریا، به ویژه در مکان های با ارتفاع بسیار زیاد از سطح دریا، باید مدنظر قرار گیرد، زیرا تراکم هوا با افزایش ارتفاع کاهش می یابد و کارایی تهویه را کاهش می دهد. به عنوان یک فاکتور تصحیح، فشار فشارسنج به دست آمده از آن مکان خاص و از سطح دریا می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

سرمایش توسط تبخیر آب

1-پد و فن

در یک گلخانه با سیستم خنک کننده پد و فن، یکی از دیواره های جانبی برای استخراج هوا به فن مجهز می شود و دیگری دارای پدهای متخلخل است که مرطوب نگه داشته می شوند. هوای بیرون از راه این پدها به داخل کشیده میشود و در اثر تبخیر آب داخل پدها سرد می شود، و با نفوذ به داخل، هوای گلخانه را خنک تر و مرطوب تر از قبل می کند. این تکنیک، درجه حرارت تحت شرایط مدیترانه ای را ۳ تا ۶ درجه سانتی گراد کاهش میدهد. کارایی آن بستگی به میزان خشکی هوای خارج گلخانه دارد. با رطوبت بسیار کم (رطوبت نسبی کمتر از ۲۰ درصد)، دما می تواند تا ۱۰ درجه سانتی گراد کاهش یابد. فاصله ای که توسط هوا (بین فنها و پدها) طی می شود فاکتور محدود کننده است، و حداکثر ۴۰ متر برای جلوگیری از تفاوت دما و رطوبت در مناطق مختلف گلخانه باید در نظر گرفته شود. آب با کیفیت خوب نیز قابل توصیه است، زیرا در غیر این صورت، نمک های موجود در آب به زودی منافذ پدها را مسدود می کنند و پس از آن باید با هزینه قابل توجهی جایگزین شوند. آب در صورت بازیافت، برای کنترل جلبکها باید فیلتر شود. میزان توصیه شده جایگزینی هوا ۶۰ حجم بر ساعت می باشد.

2- مه پاش و آب پاش

هدف از سیستم های مه پاش و آب پاش این است که مه و یا آب برای خنک سازی داخل گلخانه ایجاد شود. قطرات آب باید به اندازه کافی کوچک باشند تا گیاهان را مرطوب نکنند تا از توسعه بیماریها و رسوب نمک موجود در آب، وقتی که آب از سطح برگ بین دو مرحله ی مه پاشی تبخیر میشود، جلوگیری شود. در سیستمهای مه پاش برای حداکثر کارایی، محدوده مطلوب اندازه قطرات آب بین 5/0 تا ۵۰ میکرومتر است. قطرات نیز باید در ارتفاع مشخصی بالاتر از سایه انداز گیاه ایجاد شوند، به طوری که، وقتی که بسیار آرام به سمت پایین سقوط می کنند قبل از رسیدن به گیاهان، با جذب انرژی و کاهش دمای هوا، تبخیر شوند. این سیستم می تواند دما را تا ۶ درجه سانتی گراد در شرایط مدیترانه ای کاهش دهد، در حالی که، در شرایط بسیار خشک، کاهش دما می تواند ۷ تا ۱۰ درجه سانتی گراد باشد. در شرایط تابش زیاد، دو سیستم مه پاش و سایه انداز می توانند مکمل باشند. در سیستم های آب پاش، قطرات بزرگتر هستند و به سرعت سقوط می کنند و سطوح سایه انداز را مرطوب می کنند و نیاز است که این آب اضافی برای پیشگیری از بیماریها و آسیبهای زیست محیطی به دقت مدیریت شوند. اولین اثر مه پاش یا آب پاش خنک کردن هوا با تبخیر آب است، به طوری که، 10*45/2 ژول بر گرم انرژی گرمایی استخراج می شود. هوای خنک شده (متراکم تر) سقوط می کند و موجب حرکت همرفتی می شود. اگر سیستم مه پاش به درستی تنظیم شده باشد، آب به گیاهان نمی رسد. علاوه بر این، مه پاش گیاهان را از درجه حرارت بسیار بالا حفاظت می کند، زیرا سبب ایجاد سطوحی از سایه می شود. اثر منفی مه پاشی این است که تابش فعال فتوسنتزی را کاهش می دهد، اما کاهش به میزان بسیار کمتری نسبت به سفید کردن شیشه ها یا سایه اندازی های دیگر است. سه سیستم اصلی مه پاش – آب پاش وجود دارد: ۱) آب با فشار بالا (مهپاش) ۲) آب در فشار کم (آب پاش) و ۳) سیستم های هوا و آب.

سیستم های فشار بالا (مه پاش)

فشار کاری آنها بالاتر از ۷ مگاپاسکال است. لوله ها باید از مس یا فولاد باشد. دو نوع پخش کننده (نازل) وجود دارد: ۱) نوع محفظه متلاطم که قطره هایی با اندازه یک میکرومتر تولید می کند و ۲) نوع سوزنی که قطرات کوچکتر از ۱۰ میکرومتر تولید می کند. نوع دوم در گلخانه های پیشرفته بیشترین استفاده را دارد. جریان این پخش کننده ها حدود ۷ لیتر بر ساعت با تراکم 06/0 تا 1/0 پخش کننده در هر متر مربع است و مصرف آب آنها حدود 5/2 تا 2/4 لیتر بر متر مربع در روز با متوسط استفاده ۶ ساعت کار روزانه میباشد. سیستم مه پاش تا نیمی از آب مصرف شده برای آبیاری در طول تابستان را می تواند در بر گیرد. آب باید از کیفیت بسیار بالایی با یک پیش فیلتر از ۵۰ تا ۱۰۰ میکرومتر، و سپس، فیلتر از 5/0 تا ۵ میکرومتر برخوردار باشد. در آبهای حاوی بی کربنات، از اسید برای کاهش اسیدیته به ۶/۶ تا 8/6 استفاده می شود که به درون سیستم تزریق می شود. اگر مقدار نمک در آب بالا باشد (بیش از 7/0 دسی زیمنس بر متر)، باید نمک زدایی شود، که برای این کار اسمز معکوس سیستم معمول است. در عمل، استفاده از آب باران برای جلوگیری از انسداد بیشترین کارآمدی را دارد. آب نمک زدایی شده حاوی بی کربنات است و ظرفیت بافری آن به طور قابل توجهی کاهش می یابد و هنگامی که قطرات در تماس با هوا قرار می گیرند، دی اکسید کربن را جذب می کنند، و اسیدیته به کمتر از ۵ کاهش می یابد و می تواند خورنده باشد. هر گونه مانع در جریان آب باعث افزایش اندازه قطره ها می شود، بنابراین، لازم است که نازلها تمیز نگه داشته شوند (به عنوان مثال، نازل ها را در یک محلول اسیدی غوطه ور کرد).

سیستم های کم فشار (آب پاش)

فشار کاری آنها کمتر از 5/0مگاپاسکال است. نازلها قطره هایی را که اندازه آنها بین ۲۰ تا۱۰۰ میکرومتر است، با جریان ۱۰ تا ۱۲۰ لیتر ساعت تولید می کنند. با تراکم 025/0 تا 01/0 نازل در هر متر مربع و ۶ ساعت کار روزانه، مقدار آبی معادل 6/0 تا ۱۸ لیتر بر متر مربع در روز مصرف می کنند. این سیستم کم هزینه تر است و کمتر مشکلات مربوط به مسدود شدن نازل ها را دارد، هرچند ممکن است گیاهان را مرطوب کند، رسوباتی روی برگها باقی بگذارد و در ابتدای و پایان هر دوره پاشش، چکه کند.

۳- سیستم های هوا / آب

در این سیستم ها دو مدار وجود دارد: یک مدار کم فشار برای آب (با فشار کار بین 2/0 تا 6/0 مگاپاسکال) و دیگری برای هوای فشرده (بین 2/0 تا ۳۵/ ۰ مگاپاسکال). آب و هوا به داخل یک دستگاه اسپری هدایت می شوند که جریان را به قطرات کوچک تبدیل می کند. اندازه قطرات و جریان نازل ها ناشی از اختلاف فشار هوا و جریان آب است. فشار هوا حداقل باید برابر با مقدار فشار آب باشد تا قطرات آب کمتر از ۱۰ میکرومتر (مه) شود. اگر فشار هوا پایین باشد، اندازه قطره آب بیشتر از ۵۰ میکرومتر (قطر) با جریان حداکثر ۵۰ لیتر در ساعت خواهد شد. بهترین نتایج با فشارهای 2/0 تا 25/0 مگاپاسکال برای آب و 3/0 تا ۳۵/ ۰ مگاپاسکال برای هوا به دست آمده است، که مصرفی مشابه با سیستم های فشار بالا (۶ تا ۷ لیتر در ساعت) با تراکم های 06/0 تا 1/0 نازل در هر مترمربع داشته است. مشکلات مسدود شدن این سیستم کمتر و نصب آن آسان تر است، اما نصب نسبت به سیستم های فشار بالا پرهزینه تر است، زیرا به کمپرسور نیاز دارد. این سیستم باید به خوبی تنظیم شود، در غیر این صورت، قطره ها در ابتدا و انتهای هر دوره پاشش چکه می کنند و انرژی بسیار زیادی مصرف می کنند.

4-خنک کردن توسط تبخیر و تعرق

ساده ترین روش برای تبخیر آب این است که از طریق گیاهان به وسیله تعرق انجام گیرد، که مستلزم تأمین نامحدود آب و تبادل هوای مناسب برای تخلیه حرارت اضافی است. در شرایط مدیترانه ای باید حداقل ۲۰ حجم برساعت (R، میزان مبادله هوا) برای مقدار تابش خارجی معادل۷۰۰ وات برساعت به دست آید.

5-سایه اندازی

محدودیت تابش خورشیدی به عنوان واسطه ای برای اجتناب از درجه حرارت بالا در گلخانه این است که موجب کاهش فتوسنتز، و به نوبه خود باعث کاهش عملکرد می شود. استفاده از فیلمهای خنک کننده که مانع ورودی اشعه مادون قرمز خورشید به داخل گلخانه بدون تأثیر بر تابش فعال فتوسنتزی می شود می تواند راه حلی برای کاهش دمای گلخانه باشد، اگر کارایی آنها در محدود کردن اشعه مادون قرمز بهبود یابد و استفاده از آنها اقتصادی باشد وسایل سایه انداز میتوانند در داخل یا خارج از گلخانه قرار گیرند. صفحات سایه انداز خارجی از دیدگاه انرژی ترجیح داده می شوند، زیرا مانع ورود گرما به گلخانه می شوند، اما باید در برابر عوامل جوی مقاومت در برابر باد، فرسایش، گرد و خاک، تگرگ، و یا برف مقاوم باشند. قراردادن صفحات چوب، نی و یا مواد مشابه بر روی پوشش گلخانه، که در صورت نیاز می توان آنها را به جلو و عقب لوله کرد، دهها سال پیش مورد استفاده قرار گرفت و این روش هنوز در برخی از کشورها مانند چین مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، با توجه به حساسیت آنها نسبت به باد و مشکل مدیریت، امروزه در اکثر کشورها معمولا با صفحات سایه انداز که دارای مقاومت مکانیکی خوبی هستند و با استفاده از طیف وسیعی از سیستم های ثابت قابل تثبیت می باشد، جایگزین شده اند. سفید کردن پوشش گلخانه با مواد مختلف که منعکس کننده تابش می باشد، یک عمل معمول در طول دوره های تابش شدید است. مدت زمان بستگی به ویژگی های محلول مورد استفاده (افزودنی) و باران دارد که ممکن است موجب شسته شدن آنها شود. صفحات داخلی لازم نیست که به اندازه صفحات خارجی مقاوم باشد و طیف گسترده ای از آنها در بازار وجود دارد. صفحات سایه انداز باید به منظور تهویه هوا نفوذپذیر باشد. استفاده از ورقهای آلومینیومی که روی صفحات بافته میشوند و یا استفاده از فیلم پلاستیکی آلومینیومی، امکان بازتاب تابش خورشیدی را فراهم کند. بنابراین، صفحات سایه انداز آلومینیومی باید از سمت آلومینیومی در سمت بالا قرار داده شوند، در حالی که، در مورد صفحاتی که برای صرفه جویی انرژی به کار می روند، بخش آلومینیومی باید به سمت داخل (پایین) قرار بگیرد. تمایز بین صفحات حرارتی و صفحات سایه انداز به خوبی مشخص نیست، چرا که همه صفحات در مقابل تمام تلفات و ورودیهای تابش عمل می کنند و تولیدکنندگان ترجیح می دهند از صفحات چند منظوره استفاده کنند، بنابراین، اغلب لازم است که از صفحاتی استفاده شود که برای هر دو هدف مفید باشند.

سایر روش های خنک کردن

خنک سازی خاک و بستر کاشت شامل گردش آب سرد از طریق یک لوله یا یک سطح در تماس با خاک یا بستر است. آب با پمپ حرارتی آب / آب سرد می شود. این یک سیستم گران قیمت است و فقط در گلخانه های پیشرفته استفاده می شود. طی ماه های تابستان، گردش یک لایه آب روی پوشش گلخانه آن را خنک و تابش خورشید که تا حدودی جذب می شود را محدود می کند و دمای گلخانه را تا دمای ۳ درجه سانتی گراد کاهش میدهد. استفاده از آب در مناطق آب و هوایی گرم می تواند مهم باشد. این تکنیک، که معمولا در گلخانه های پیشرفته استفاده می شود، در گلخانه های مدیترانه ای مورد استفاده قرار نگرفته است، که می تواند مورد توجه قرار گیرد.

مدیریت تهویه و اقلیم

۱- مدیریت دما

راندمان تهویه برای کاهش درجه حرارت بستگی به مقدار حرارتی که باید کاسته شود (که به نوبه خود بستگی به ورودی تابش خورشیدی دارد)، میزان تبادل هوا و وضعیت پوشش گیاهی دارد. برای دستیابی به دمای داخل گلخانه که نزدیک به دمای بیرون آن است، میزان تبادل هوا۲۰ حجم در ساعت در زمستان، ۴۰ در فصل بهار و ۸۰ و یا بیشتر در طول تابستان مورد نیاز است، این در صورتی است که تعرق گیاه به طور عادی در حال انجام است. دمای آستانه برای شروع عملیات تهویه طبیعی معمولا بین ۲۳ تا ۲۶ درجه سانتی گراد، بسته به شرایط آب و هوایی و گیاه، تعیین می شود. در زمستان، دمای آستانه برای شروع تهویه با هدف اجتناب از گرمایش و تهویه همزمان باید ۴ تا ۶ درجه سانتی گراد بالاتر از دمای آستانه گرمایش باشد، گرچه ممکن است در شرایط خاص نیز قابل قبول باشد. هنگامی که هوای خارج از گلخانه خیلی سرد است (کمتر از ۵ درجه سانتی گراد)، هوا باید به گونه ای وارد شود که قبل از رسیدن به گیاه با هوای داخلی (گرم تر) مخلوط کرد تا از تغییر ناگهانی دمای گیاه جلوگیری شود. در تابستان، در شرایط مدیترانه ای، زمانی که حداکثر شدت تابش بیرونی در ساعات میانه روز بین 900 و 1000 وات در ساعت متغیر است، جریان حرارتی که از داخل گلخانه باید تخلیه شود نزدیک به ۷۰۰ وات متر مربع است. گیاه ۶۰ تا ۷۰ درصد انرژی خورشیدی را برای تعرق استفاده می کند و ۲۱۰ تا۲۸۰ وات بر متر مربع باقی مانده را برای تخلیه باقی می گذارد، که شامل میزان بسیار بالایی از تبادل هوا می شود.

۲- مدیریت رطوبت

هنگام صبح، هنگامی که خورشید طلوع می کند، گیاهان شروع به تعرق می کنند و مقدار بخار آب داخل گلخانه افزایش می یابد. درجه حرارت داخلی حتی می تواند کمتر از دمای نقطه شروع تهویه باشد. هوای گلخانه به اشباع رطوبت نزدیک است و به دلیل این که دیواره ها سردتر هستند، آب در ابتدا روی آنها متراکم می شود. بعدها، تراکم در قسمت های دیگر گلخانه و حتی در سردترین قسمت گیاهان مانند ساقه ها و میوه ها رخ می دهد. یک منفذ کوچک از دریچه ها موجب تخلیه مقدار زیادی از هوای اشباع از رطوبت شده و این تراکم را کاهش می دهد. گاهی اوقات درگلخانه های دارای سیستم گرمایش، به علت صرفه جویی در انرژی، دما در مقادیر کم تنظیم می شوند که به طور قابل توجهی باعث افزایش تراکم آب قبل از طلوع خورشید می شود. برای رفع این وضعیت توصیه می شود که نقطه تنظیم تعیین شده قبل از طلوع آفتاب افزایش یابد. راندمان تهویه برای کاهش رطوبت هوا بستگی به وضعیت هوای ورودی دارد. در زمستان و ابتدای بهار، زمانی که هوای بیرون سرد و رطوبت هوا کم است، میزان متوسطی از تبادل هوا برای رطوبت زدایی کافی است، به ویژه اگر با یک منبع حرارت همراه باشد. در تابستان، زمانی که هوای بیرون گرم و خشک است، تهویه زیاد ممکن است باعث افت زیاد رطوبت داخل گلخانه شود. برای جلوگیری از افت بیش از حد، تهویه می تواند به شرط تحمل افزایش اندک حرارت، محدود باشد. مدیریت تهویه در شرایط مدیترانه ای به صورت نقطه تنظیم ۲۵ درجه سانتی گراد (یا بالاتر، در صورت تغليظ دی اکسید کربن) و رطوبت نسبی ۷۵ درصد (در روز) و ۸۵ درصد (در شب) توصیه می شود. در ابتدای دوره تولید، زمانی که به علت توسعه محدود گیاهان تعرق کمتری وجود دارد، مه پاشی برای کاهش دما بسیار توصیه می شود.

3- رطوبت زدایی

۱- گرمایش وابسته

هنگامی که هیچ تجهیزات خاص رطوبت زدایی وجود ندارد (در مورد بیشتر گلخانه ها)،رطوبت زدایی با گرمایش و تهویه حاصل می شود. این روش کارآمد است اما نیاز به صرف انرژی بسیار زیاد و یک سیستم گرمایش بسیار قدرتمند دارد. مصرف انرژی برای رطوبت زدایی با استفاده از این روش می تواند ۱۵ درصد از کل انرژی مورد استفاده برای گرمایش گلخانه های مجهز در جنوب فرانسه را شامل شود. هنگامی که هوا گرم می شود، رطوبت نسبی به دلیل افزایش فشار بخار اشباع کاهش می یابد. پس از آن، تهویه از افزایش درجه حرارت جلوگیری می کند و بخار آب اضافی انباشته شده تخلیه می شود و هوای تازه با محتوای رطوبت کم را وارد می کند.

۲- سیستم های رطوبت زدایی

سیستم های متعارف که از پمپ های گرما یا مدار يخچالی استفاده می کنند از لحاظ اقتصادی توجیه پذیر نیستند. گزینه دیگر استفاده از گردش هوای مرطوب با استفاده از یک مایع میکروسکوپیک (کلرید کلسیم، تری اتیلن گلیکول) که بخشی از بخار آب در هوا را جذب می کند است. به طور دوره ای، مایعات را باید برای احیا حرارت داد. سودآوری آن مشخص نیست.

• برای جلوگیری از دمای بیش از حد درون گلخانه، باید انرژی مصرفی کاهش یابد و تلفات گرما به حداکثر برسد. کاهش ورودی های طبیعی با محدود کردن تابش خورشید و سایه اندازی حاصل می شود. افزایش تلفات انرژی به عنوان قدم اول با تهویه، به طور طبیعی یا اجباری به دست می آید. اگر درجه حرارت داخلی نیاز به کاهش بیشتر دارد، باید روش های سرمایش فعال، اغلب با تبخیر آب، مورد استفاده قرار گیرد.
• تهویه طبیعی گلخانه (تبادل هوای داخل با هوای بیرون امکان تخلیه گرمای بیش از حد و کاهش درجه حرارت، تغییر رطوبت و مقدار گازهای فضای گلخانه را فراهم می آورد.
• میزان تبادل هوای یک گلخانه (R)، نسبت حجم هوای مبادله شده در ساعت به کل حجم گلخانه است.
• گلخانه یک سازه عایق بندی شده نیست و دارای نشتی هوا است که میزان آن بستگی به کیفیت ساخت و ساز گلخانه و سرعت باد بیرون دارد.
• تهویه طبیعی گلخانه می تواند از طریق منفذهای دائمی یا موقت (به طور معمول دریچه ها) روی سقف، دیواره های جانبی یا دیواره های جلویی انجام شود. کارایی تهویه در مرحله اول، به شدت و جهت باد (اثر باد) و تفاوت دما بین هوای داخل و خارج (اثر حرارتی یا شناوری) بستگی دارد. این دو اثر باعث ایجاد اختلاف فشارهایی می شوند که هوا را به حرکت در می آورند.
• ویژگیهای منفذها و پوشش گیاهی (ارتفاع و ترتیب گیاهان) نیز تهویه را تحت تأثیر قرار می دهد.
• کارایی تهویه سقف بستگی به ارتفاع گلخانه دارد. با توجه به اثر دودکش، گلخانه های بلندتر تهویه بهتری دارند.
• در گلخانه هایی با فضای تهویه مناسب، زمانی که سرعت باد کم است (کمتر از ۲ متر بر ثانیه)، تهویه طبیعی به طور عمده به اثر شناوری بستگی دارد. با افزایش سرعت باد، اثر باد اهمیت بیشتری پیدا می کند.
• نسبت مساحت منافذ به عنوان نسبت کل منطقه تهویه گلخانه نسبت به منطقه زیر پوشش خاک به صورت درصد بیان می شود. مقادیر توصیه شده برای مساحت منافذ در شرایط تابش زیاد از ۱۵ تا ۲۵ درصد است.
• استفاده از صفحات ضد حشره در دریچه های گلخانه برای جلوگیری یا محدود کردن ورود حشرات، موجب کاهش قابل توجه تهویه می شود، به این ترتیب، نسبت مساحت منافذ در جایی که از این صفحات استفاده می شود باید افزایش یابد.
• در گلخانه های کوچک، ترکیبی از دریچه های سقفی و دیواری برای تهویه طبیعی کارآمدتر از تنها استفاده از دریچه های سقفی است.
• تهویه مکانیکی یا اجباری، دمیدن هوا به داخل و یا استخراج هوا از گلخانه، امکان تهویه بالا را فراهم می کند.
• خنک سازی با تبخیر آب می تواند با استفاده از سیستم های “پد و فن” (تزریق هوای خارجی که از پدهای مرطوب عبور می کند یا به وسیله مه پاشی با آب پاشی داخل گلخانه انجام شود،که امکان تجدید هوای مرطوب در هر دو سیستم فراهم می شود.
• سیستمهای مه-آب پاش می توانند از انواع مختلفی از جمله آب کم فشار یا پرفشار و سیستم های هوا/آب باشند.
• تعرق آب از طریق گیاهان ساده ترین روش برای تبخیر آب در یک گیاه است، اما این مستلزم تأمین آب و تهویه مناسب است.
• سایه اندازی امکان کاهش دائمی دما را فراهم می کند، اما تابش فعال فتوسنتزی را محدود می کند که باعث کاهش فتوسنتز و عملکرد می شود. بنابراین، بهتر است از صفحات قابل حمل استفاده شود تا تنها زمانی که مورد نیاز هستند مورد استفاده قرار بگیرند.
• وسایل سایه اندازی می توانند داخل یا خارج از گلخانه، دائمی (ثابت) یا قابل حمل (متحرک) باشند. سایه انداز خارجی ترجیح داده می شود، اما نصب آن بسیار گران تر است.
• سفید کردن پوشش گلخانه نوعی سایه اندازی دائمی کم هزینه است که به طور گسترده در فصل تابش های زیاد مورد استفاده قرار می گیرد.
• مدیریت تهویه برای حفظ درجه حرارت مناسب مستلزم دستیابی به میزان بالای تبادل هوا است که در تابستان، در مناطق مدیترانه ای، و در یک محصول کاملا توسعه یافته، می تواند تا۸۰ یا بیشتر از حجم گلخانه در ساعت باشد.
• دمای تنظیم شده برای تهویه (درجه آستانه) معمولا بین ۲۳ تا ۲۶ درجه سانتی گراد است، اگر چه درصورت استفاده از تغلیظ کربن ممکن است کمی بالاتر باشد.
• نقطه تنظیم رطوبت نسبی برای تهویه، محدوده بین 75 درصد (روزانه) و ۸۵ درصد (شب) است.
• کاهش رطوبت محیط، زمانی که سیستم گرمایش در دسترس است، می تواند با گرمایش و تهویه حاصل شود. این یک روش موثر اما نیازمند انرژی زیاد است.

جهت دریافت خدمات و مشاوره رایگان با کارشناسان شرکت نیلوفرپلاستیک در تماس باشید.